Schaamte

Dat is dan 34 euro 85,” zei het meisje achter de kassa. Ik opende mijn portemonnee en realiseerde me toen pas dat die maar 2 euro 15 bevatte. Achter me was de rij intussen aangegroeid tot meer dan 10 mensen. Gejaagd zocht ik naar mijn pinpas. Die bleek zich niet in het gebruikelijke vakje van mijn portemonnee te bevinden, maar waar dan wel? Ik bevoelde mijn zakken. Achter me kuchte een man nadrukkelijk. Ik voelde hoe mijn wangen langzaam begonnen te gloeien.

Koortsachtig doorzocht ik mijn tas, maar zonder resultaat, en tot overmaat van ramp ontglipte het handvat mij en vlogen lippenstift, mascara en een pakje zakdoeken over de grond. Een tampon rolde tot bij de voeten van de kuchende man, een nagelvijltje kwam onder de toonbank terecht.

Met een vuurrood hoofd bukte ik me om alles weer op te rapen. Op dat moment hoorde ik de cassière vragen: “Zoekt u dit soms?” en hield mijn pinpas omhoog. Hij had al die tijd op de toonbank gelegen.