Erwtensoep

Terwijl mijn lichaam zich laaft aan leugensoep en
mijn hoofd zich vult met het brood van beloften
staat voor mij een schaal gevuld met
een verkeerslicht van vitaminen

de TV staat aan en automatisch kijk ik

Starend naar de volle maan
poetst zittend in de vensterbank
een zwarte kat zijn vioolsnaren op
en telt zijn muizenissen

en ik staar naar de troebele vloeistof
waarin gifgroene erwten zwemmen
en ik stel mijzelf de vraag 'waarom?'

Dan springt de kat door het raam
naar buiten, vervliegt het nieuws, en
mijn lepel hengelt naar waarheid, ik verscheur
de tarwekiemen van mijn gedachten.